Ututin na Boyfriend

     Binibisita ng boyfriend ang kanyang girlfriend. Kumain sila at umupo sa salas. Marami ang nakain ng bf at kailangan niyang maglabas ng masamang hangin. Ngunit nahihiya siya sa gf niya. Pinigil ng bf ang pag-utot, pero hindi niya na ito nakaya.

PPOOOOOTTTTT!!!!!

      Huminto ang bf sa paggalaw. Hiyang0-hiya siya at pulang pula ang mukha. Tiningnan niya ang gf niya. Walang reaksyon ang gf, pero biglang tinawag ang aso na nasa ilalim ng upuan ng bf.

"Rex, umalis ka nga dyan!"
 
      Pero walang kilos ang aso. Nakahinga ng maluwag ang bf at inisip - 

"Hay salamat, akala niya yung aso ang umutot!"
 
      Nag-chat sila, ngunit nakaraan ang ilang sandali ay napapa-utot muli ang bf dahil talagang ang dami niyang kinain. Hindi niya ulit ito napigilan.

PPPOOOOOOTTTTT!!!!
 
      Kinabahan ulit ang bf at namula. Muling sinabi ng gf,  

"Rex, ano ka ba? Umalis ka dyan sabi eh!"
 
      Wala paring kibo ang aso. 

"Hay salamat sa aso," isip ng bf, "Akala niya ulit yung aso ang umutot."
 
      Nag-chat ulit sila, pero napapa-utot ulit ang bf at hindi niya ito napigilan.

PPPPOOOOOOOOTTTTTTTT!!!!!!
 
      Tumayo ang gf,

 "Rex! Umalis ka dyan baka mataihan ka!!!!"

Babala: Huwag Maging Madamot!

Juan: Oys, ano yan? Pinya? Pahingi naman dyan. 

Pedro: Pahingi? Nasaan ka noong nagbubungkal ako ng lupa sa ilalim ng init ng araw? Nasaan ka noong nagtatanim ako habang kumukulog, kumikidlat at bumubuhos ang malakas na ulan? Nasaan ka noong oras na nag-aani ako na nagkalat ang maraming ahas sa dadaanan ko, noong naghihirap ako sa pagpasan ng pinya? Nasaan ka? 

Juan: Nakakulong kasi ako noon! Nakapatay ako ng madamot! 

Pedro: Ganun ba? 

Juan: Kuha ka na, kahit ilan! May langka pa doon!

Hay, Sipnayan! Bakit ka ganyan?

     Sipnayan, Matematika, Numero. Sa wikang ingles, Mathematics. Maraming mag-aaral ang may ayaw sa asignaturang ito. Bakit? Simple lang, mahirap. Iniisip nila na hindi naman ito magagamit sa mga aplikasyon sa buhay. Pero bakit hindi nila ito subukang mahalin? Ang sipnayan ay hindi nangangailangan ng kahit anong memorisasyon. Pagsasanay lamang. Sabi nga ng iba, logic lang. 

 "Sh*t. Ayoko na. Ang hirap talaga ng Math. Ano ba gamit nito sa buhay?"

     Mahirap? Oo. Mahirap ang sipnayan. Kadalasan, dito bumabagsak ang mga mag-aaral kasi nga, mahirap daw. Pero kung iisipin mong mahirap ito habambuhay, pano mo ito matututunan? Kung iisipin mong hindi mo kaya malagpasan ang sipnayan, pano ka na lang gaganahan mag-aral? Kung iisipin mo na wala naman itong gamit sa buhay, teka teka, pag-isipin mong mabuti. Tandaan, hindi isasama ang sipnayan sa mga kurikulum ng paaralan kung alam nilang wala itong gamit sa buhay. Tama po ba?

 

"Nakakabobo yung test. Wala naman sa tinuro."

     Hey kiddo, 'wag nating asahan na lahat ng lalabas sa pagsusulit ay itinuro ng lubusan ng ating mga guro. Ang sipnayan ay kadalasang nangangailangan ng masusing pag-iisip. Maaaring hindi nga ito itinuro ng direkta ng inyong guro sa inyo, pero kung pag-iisipan mo na mabuti ang tanong na nasa pagsusulit niyo, makikita mo na mai-aapply mo pa rin ang mga itinuro sa inyo ng inyong guro. Hindi lahat ibibigay sa inyo sa madaling paraan. Minsan, kailangan din paghirapan ang mga bagay-bagay para makamit natin ito.

"Bakit ba ayaw akong mahalin ng math?"

     Ang sipnayan, parang pagmamahal lang 'yan. Nangangailangan ito ng sobra-sobrang paghihirap at effort para makuha mo ito. Hindi sa dahil gusto mo yung math sapagkat nag-eenjoy ka sa pagka-"challenging" nito, ay makakakuha ka na ng mataas na marka rito. Tandaan, kailangan mo magbuhos ng maraming oras para pagsanayan ang mga problema ng sipnayan.

"Nag-aral naman ako pero bakit hindi pa rin mataas score ko?"

     Tulad ng sinabi ko kanina, ang sipnayan ay nangangailangan ng maraming oras ng pagsasanay. Maaaring nag-aral ka nga pero kulang pa rin ang ibinuhos mong oras para pag-aralan ito. Math, parang nasa isang relasyon lang 'yan. Demanding.

     Maaaring mahal mo nga ang sipnayan, pero siya na mismo ang ayaw sa'yo. Magbuhos ka lamang ng sobra-sobrang effort para maintindihan ang bawat konsepto nito. Isipin mo na kaya mong lagpasan 'yun. Kung nalagpasan ng iba ang sipnayan, malamang sa malamang ay kaya mo rin ito!

     Maaari namang ayaw mo talaga rito. Kung ayaw mo ng sipnayan, ay malamang sa malamang ayaw niya rin sa'yo. Pero bakit hindi mo ito subukang mahalin? Wala namang mawawala kung mamahalin mo ang sipnayan. Sa totoo lang, lalo ka pang magiging isang mas magaling na tao kung mamahalin mo ito. Subukan mong mahalin ito at baka sakaling makuha mo.  

     Sipnayan. Matematika. Numero. Para lamang silang tanikala na kung hindi mo kakalasin ay patuloy kang maghihirap at hindi na lamang uusad. Oo nga't, mahirap ang sipnayan. Pero wala namang madali sa pag-aaral. Isa lamang ang sipnayan sa mga mahihirap na bagay sa pag-aaral. Bakit hindi mo subukang pagtuunan ng pansin ang asignaturang ito? Malay mo, makuha't mahalin mo siya.

 

Pagpili ng Kurso sa Kolehiyo

     Pasukan na naman. Marami sa inyo lalung-lalo na ang mga nasa ikatlo at ika-apat na taon ng hayskul ay nahihirapan sa kanilang pagpili ng kursong kukunin pagdating sa kolehiyo. Ilang buwan na lamang ay maglalabasan na naman ang mga application forms sa mga prestihiyosong mga unibersidad sa Pilipinas tulad ng UP at Ateneo. Ang mga kursong ilalagay mo sa mga forms na ito ay hindi biro. Hindi biro sapagkat ito ang magsasabi sa'yo kung sino ka at ano ka pagkatapos mo ng kolehiyo.

     Ikaw na bumabasa nito na nasa hayskul, paano nga ba pumili ng kurso?

     Unang una, isipin mong mabuti kung ano ang interest mo. Yung mga hilig mo. Yung mga bagay na kayang-kaya mong lagpasan kahit gaano pa ito kahirap. Yung kahit anong ipagawa sa iyo ay paniguradong gagawin mo at hindi ka tatamarin. Mahalaga ito sapagkat, ito ang pagtutuunan mo ng pansin pagdating mo ng kolehiyo.

     Ikalawa, tanungin mo ang sarili mo, kung ano ba talaga ang gusto mo pagtanda mo. Kung gusto mo maging doktor, kumuha ka ng medisina. Kung gusto mo ng math, kumuha ka ng kursong math. Kung hilig mo ang cosmetics at curious ka sa mga bagay-bagay tulad ng kemikal, kumuha ka ng chemistry. Ikaw, kung gusto mong nakaupo ka lang paglaki at kumikita, kumuha ka ng kursong tingin mo ay magdadala sa'yo roon. 

     Ikatlo, malamang ito ang mga malalaking bagay na nakaka-apekto sa pagpili mo ng kurso - magulang, kamag-anak, at kaibigan. Marahil ay naguguluhan ka kung ano ba talaga ang kukunin mo, ang kursong gusto ng mga magulang o ng mga kamag-anak mo o ang kursong gusto mo. Tandaan mo lang kapatid, na ikaw ang mag-aaral sa kolehiyo at hindi ang mga magulang at kamag-anak mo. Ikaw ang maghihirap at hindi sila. Ikaw ang magpupuyat sa paggawa ng iyong thesis at hindi sila. Andyan lamang sila upang sumoporta sa'yo. SUPORTA lamang. Hindi kailanman sila mag-aaral at magpupuyat. Kung iniisip mo naman ang mga kaibigan mo, na mapapalayo ka sa kanila. Eto lamang ang mapapayo ko: Ang kinabukasan mo ay nakatuon sa'yo, hindi sa ibang tao. Hindi sa mga kaibigan mo. Hindi ibig sabihin na kapag kumuha ka ng kursong hindi katulad ng kinuha ng mga kaibigan mo, ay hindi mo na sila makikita. Hindi mo na sila makakasama. Hindi totoo iyan. Kahit gaano pa ka-busy ang kolehiyo, magkakaroon pa rin kayo ng oras para magsama-sama. Isantabi mo muna ang mga kaibigan mo sa pagpili ng iyong kurso. Mas isipin mo ang kinabukasan mo.

     Kapatid, kung gusto mong maging matagumpay ang buhay mo, sundin mo ang puso mo. Sundin mo kung ano talaga ang gusto mo. 'Wag kang paapekto sa mga taong nasa paligid mo. Tandaan mo lamang, na hindi sila ang mag-aaral. IKAW. Ikaw ang mag-aaral at ikaw ang maghihirap.

Saradong Libro

      Bukas na libro. Open book. Kailanma'y hindi naging ganito ang buhay ko. Hindi ako mahilig mamahagi ng kung ano man na konektado sa aking sarili. Sabi nga nila, ako ay isang babaeng punung-puno ng sikreto. Mysterious girl, sabi ng iba. 

      Ngunit, hindi naging madali ang pagiging ganitong klaseng tao ko. Sabi nung iba, mahirap daw na maraming nakakaalam ng tungkol sa buhay mo. Yung tipong bawat pahina ng libro mo ay alam ng maraming tao dahil pag-uusapan ka raw dito, dyan. Chismis nga raw. Pero para sakin, mas pipiliin ko pang malaman ng tao kung ano ang meron sa buhay ko at kung paano ako makisama talaga sa tao. Kung kailan ako seryoso at kung kailan hindi. Kung kailan ako sincere at kung kailan hindi. Kung kailan ako affected at kung kailan hindi. Kung kailan ako depressed at kung kailan hindi. Dahil mahirap na hindi alam ng mga taong pinakikisamahan mo kung sino ka talaga. Kahit sabihin mong seryoso ka, may mga mag-iisip pa rin ng joke time lang. Kahit sabihin mong sincere ka, may mga mag-iisip pa rin na loko-loko lang. Kahit sabihin mong affected ka, may mga magsasabi pa rin na parang hindi naman, balewala lang. Kahit sabihin mong depressed, may mga hindi pa rin maniniwala. Dahil alam nila, hindi ako ganung tao. Yung taong seryoso. Yung taong madalas affected kahit hindi ipinapakita sa harap ng maraming tao. Mahirap yung ganito. 

      Kaya kung katulad kita na ganitong tao, mali ata tayo ng naging desisyon, na gawing saradong libro ang buhay natin. Darating ang araw, mapagtatanto natin na sana hindi pala tayo naging ganto. Sana ipinapakita talaga natin na seryoso talaga tayo sa mga bagay-bagay. Na sincere talaga tayo sa mga gawain. Na affected talaga tayo sa mga nangyayari. Na depressed talaga tayo. Hindi yung chill ka sa labas pero deep inside, iba pala talaga yung nararamdaman mo. Dahil darating yung araw na kapag sinabi mong seryoso, sincere, affected o depressed ka, hindi sila maniniwala. Mababalewala lang kasi alam nila hindi ka ganung tao. Alam nila parang wala ka lang pakialam sa mga bagay-bagay. At alam nila hindi ka affected sa mga nangyayari sa buhay mo. Kahit deep inside, sobrang iniisip mo yung mga hindi magandang pangyayari sa'yo at kung paano mo maaayos 'yun.

Eleksyon sa Pinas

      Ayan na naman ang halalan. Iba’t ibang mukha na naman ang ating makikita na nakapaskil sa mga pader na may kanilang mga pangalan at posisyon. Iba’t ibang palabas ng mga kandidato sa mga telebisyon ang ating matutuklasan. At iba’t ibang paraan ng pangangampanya ang ating mararanasan.

      Ngunit sa kabila ng mga iba’t ibang paraan ng pangangampanya, nasa isip pa ba ng tao ang mga kandidatong karapat-dapat na mamuno sa ating bansa? Ang mga kandidatong hindi iniisip ang kanilang sariling kapakanan? Ang mga kandidatong isinasang-alang-alang ang kapakanan ng kanyang nasasakupan? At ang mga kandidatong hindi iniisip ang sinasabi nilang “political dynasty”?

      Ano nga ba ang “political dynasty”? Ito ang pagpasok ng higit sa isang miyembro ng pamilya sa pulitika. Ayon sa mga tagapagsuri sa larangan ng pulitika, ang halalan ngayon ay punung-puno ng mga magkakapamilya at magkakamag-anak, sa kabila ng probisyon sa Saligang Batas na nagbabawal sa political dynasty. Ngunit sabi naman ng mga senador na nakaluklok sa ating pamahalaan, hindi pa naririnig ang nakahaing panukala sa kamara ukol dito.

      Bilang botante ng bansang Pilipinas, anu-ano nga ba ang mga dapat mong isaalang-alan sa pagboto ng mga luluklok sa ating pamahalaan? Sino ang dapat mong iboto? Maraming nagsasabi, “Bakit pa boboto? Pare-pareho naman ang mga kandidato. Mangangako pero mapapako. Wala nang pag-asa.” Pero hindi totoong wala nang pag-asa. Meron kung makikialam ka. Meron, kung maninindigan ka at magiging instrumento ng pagbabago. May pag-asa kung gagamitin mo ang iyong boto sa mabuting paraan at hindi sa basta-basta lamang.

      Huwag tayong magpadala sa sinasabi ng iba na 'walang mangyayari'. Paano na lamang kung ganun tayo lahat mag-isip? Wala talagang mangyayari. Ang bawat boto niyo ay makapangyarihan. Mababago nito ang isang bansa. Isipin mo na lang kung 70 milyong botong may paninindigan ang magsasama-sama, ayos na ang Pilipinas. Pero bakit hanggang ngayo’y hindi naaayos ng mabuti ang Pilipinas? Uso ang pagbabayad ng mga botante. Ang mga ganitong kandidato ay hindi dapat iboto. Ikaw ay isang Pilipinong kakaiba at responsable na hindi nagbebenta ng boto. Ang iyong boto ay obligasyon at hindi ito “pakiki-uso.” Hindi lang ito pagrerehistro, pagpila sa voting centers, at indelible ink sa daliri. Ang boto mo ay boses mo.

      Suriing mabuti ang kanilang mga plataporma, at ang kanilang mga talaan. Pag-aralan kung talaga bang binibigyan nila ng halaga ang kapakanan ng mga mamamayang Pilipino. Matuto kayong sumuri ng mabuti at iboto ang karapat-dapat na mamuno sa ating bansa. May pag-asa ang Pilipinas.  

Rizal Park

Flagpole sa Rizal Park

ALAM MO BA...

      kung paano sinusukat ang lahat ng distansiya mula Manila?

      Ito ay nagsisimula sa flagpole na makikita sa Rizal Park. Doon nagsisimula ang 0 kilometer.